In mijn vorige blog had ik beloofd dat ik nog een getuigenis van maandag met jullie zou delen. En dat ben ik nog steeds van plan, maar eerst wil ik graag met jullie delen hoe de DTS tot nu toe gaat.
Donderdagavond hebben we de nieuwe studenten als basis welkom geheten. Zowel de studenten van ons (CORE DTS) als de studenten van de ARTS DTS. Vrijdag en zaterdag hebben we twee dagen van allerlei introducties gehad. Wat bestond uit elkaar, de Nederlandse cultuur en Amsterdam leren kennen, maar ook een uitleg van wat YWAM allemaal doet, wat DTS nou precies inhoudt etc. Zondag hadden we een rustdag gehad, hebben we de studenten meegenomen naar de kerk en 's avonds hebben we getuigenissen met elkaar gedeeld. Elk staff-lid en student heeft zijn of haar wandel met God gedeeld en getuigt van wat God in onze levens doet. Dat was erg goed om te doen. Doordat je met elkaar deelt hoe jou leven gelopen is leer je elkaar beter kennen. Het was een avond waar we open mochten zijn over onze worstelingen, maar ook mochten getuigen van de dingen die God in ons leven doet. Het was gaaf om te zien hoe open iedereen was en gaaf om te zien dat God met iedereen zijn eigen weg loopt. Vandaag is dan de eerste lesweek begonnen. Deze week gaat over 'Hearing Gods voice (Verstaan van Gods stem).
Dan wil ik nu nog graag mijn getuigenis van afgelopen maandag delen. We hadden cirkelmeeting, wat betekent dat we in wat kleine groepen als basis bij elkaar komen. Op een gegeven moment was het tijd om in groepjes voor elkaar te bidden. We werden uitgedaagd om naar God te luisteren en te vragen of God wou spreken door jou tot die andere persoon. Ik kreeg de indruk, gedachten in mijn hoofd, die als het ware zeiden/rondgingen: deel datgene wat jij laatst hoorde. En laatst hoorde ik iemand tegen iemand anders zeggen. ''Ik zag een schilderij dat vaag was van kleur en jij had een penseel en verf en was die kleuren opnieuw aan het kleuren, maar nu werden ze mooi en helder van kleur. Ze sprongen er nu echt uit.'' Ik vond dat wat vreemd want moest ik nu met haar delen, wat iemand anders al eens tegen iemand anders had gezegd. Maar goed, ik had ook geen idee wat ik anders moest delen, dus ik deed dat. En terwijl ik aan het delen was van het schilderij, kreeg ik het gevoel dat ik het volgende erbij moest zeggen. ''Jij bent diegene die de penseel vast heeft en dat schilderij zijn mensen om je heen, mensen met talenten in zich, en jij bent die talenten aan het schilderen, jij laat ze helder worden, naar voren komen.'' Toen ik klaar was met delen, zei ze: ''Wauw! Dit is precies hetzelfde wat iemand anders een tijd terug van God gekregen heeft en met mij deelde. Echt exact hetzelfde! Toen die tijd wist ik niet goed wat ik er mee moest, maar nu God me dit weer laat zien, moet ik God misschien maar eens om meer uitleg gaan vragen.'' Voor mij was dit echt een enorme bevestiging. Een bevestiging dat ik Gods stem versta! Tijdens DTS hebben we geleerd om naar Gods stem te luisteren en dat te delen met anderen. Maar als ik naar mezelf kijk, kan ik daar best onzeker over zijn. ''Is dit echt God? Zijn dit niet gewoon mijn eigen gedachten?'' Maar nee, dit wat echt weer zo'n bevestiging dat Hij spreekt door je gedachten/indrukken heen. En dat je ze dan gewoon moet uitspreken. Sommige mensen zullen zeggen: ''Dat is toeval'', maar in toeval geloof ik niet. God sprak in de bijbel, maar niet alleen toe. Hij wil tot ons spreken, elke dag! Maar zijn wij gericht op Hem, zijn wij gefocust op Zijn stem? Kennen/herkennen we zijn stem?
Donderdagavond hebben we de nieuwe studenten als basis welkom geheten. Zowel de studenten van ons (CORE DTS) als de studenten van de ARTS DTS. Vrijdag en zaterdag hebben we twee dagen van allerlei introducties gehad. Wat bestond uit elkaar, de Nederlandse cultuur en Amsterdam leren kennen, maar ook een uitleg van wat YWAM allemaal doet, wat DTS nou precies inhoudt etc. Zondag hadden we een rustdag gehad, hebben we de studenten meegenomen naar de kerk en 's avonds hebben we getuigenissen met elkaar gedeeld. Elk staff-lid en student heeft zijn of haar wandel met God gedeeld en getuigt van wat God in onze levens doet. Dat was erg goed om te doen. Doordat je met elkaar deelt hoe jou leven gelopen is leer je elkaar beter kennen. Het was een avond waar we open mochten zijn over onze worstelingen, maar ook mochten getuigen van de dingen die God in ons leven doet. Het was gaaf om te zien hoe open iedereen was en gaaf om te zien dat God met iedereen zijn eigen weg loopt. Vandaag is dan de eerste lesweek begonnen. Deze week gaat over 'Hearing Gods voice (Verstaan van Gods stem).
Dan wil ik nu nog graag mijn getuigenis van afgelopen maandag delen. We hadden cirkelmeeting, wat betekent dat we in wat kleine groepen als basis bij elkaar komen. Op een gegeven moment was het tijd om in groepjes voor elkaar te bidden. We werden uitgedaagd om naar God te luisteren en te vragen of God wou spreken door jou tot die andere persoon. Ik kreeg de indruk, gedachten in mijn hoofd, die als het ware zeiden/rondgingen: deel datgene wat jij laatst hoorde. En laatst hoorde ik iemand tegen iemand anders zeggen. ''Ik zag een schilderij dat vaag was van kleur en jij had een penseel en verf en was die kleuren opnieuw aan het kleuren, maar nu werden ze mooi en helder van kleur. Ze sprongen er nu echt uit.'' Ik vond dat wat vreemd want moest ik nu met haar delen, wat iemand anders al eens tegen iemand anders had gezegd. Maar goed, ik had ook geen idee wat ik anders moest delen, dus ik deed dat. En terwijl ik aan het delen was van het schilderij, kreeg ik het gevoel dat ik het volgende erbij moest zeggen. ''Jij bent diegene die de penseel vast heeft en dat schilderij zijn mensen om je heen, mensen met talenten in zich, en jij bent die talenten aan het schilderen, jij laat ze helder worden, naar voren komen.'' Toen ik klaar was met delen, zei ze: ''Wauw! Dit is precies hetzelfde wat iemand anders een tijd terug van God gekregen heeft en met mij deelde. Echt exact hetzelfde! Toen die tijd wist ik niet goed wat ik er mee moest, maar nu God me dit weer laat zien, moet ik God misschien maar eens om meer uitleg gaan vragen.'' Voor mij was dit echt een enorme bevestiging. Een bevestiging dat ik Gods stem versta! Tijdens DTS hebben we geleerd om naar Gods stem te luisteren en dat te delen met anderen. Maar als ik naar mezelf kijk, kan ik daar best onzeker over zijn. ''Is dit echt God? Zijn dit niet gewoon mijn eigen gedachten?'' Maar nee, dit wat echt weer zo'n bevestiging dat Hij spreekt door je gedachten/indrukken heen. En dat je ze dan gewoon moet uitspreken. Sommige mensen zullen zeggen: ''Dat is toeval'', maar in toeval geloof ik niet. God sprak in de bijbel, maar niet alleen toe. Hij wil tot ons spreken, elke dag! Maar zijn wij gericht op Hem, zijn wij gefocust op Zijn stem? Kennen/herkennen we zijn stem?
