zaterdag 31 maart 2018

Diploma uitreiking

Afgelopen donderdagavond hadden we onze certificaat uitreiking van de lesfase van de Children at Risk School. Het was een leuke gezellige avond. Dat was ook meteen het officiële einde van de lesfase. Dit weekend de laatste voorbereidingen doen en dan vertrekken we dinsdagochtend voor de outreach fase.


Nieuwsbrief

Beste familie, vrienden, gemeenteleden en bekenden,

De theorie fase van de 'Children at Risk' studie die ik volg is alweer bijna aan het einde gekomen. Het was een waardevolle tijd waar ik me mocht verdiepen in het werken met kwetsbare kinderen. 3 april gaat de praktijk fase van start en zullen we naar twee verschillende landen in het Midden Oosten gaan. Lees hierover meer in deze nieuwsbrief.

Groetjes, Gerdien Slijkhuis

 

Alle eenden op een rij?  

Een hele week moesten we een gele eend met ons meedragen. We hadden geen idee waarom, maar de opdracht was om hem de hele week bij je te hebben. Zodra de spreker van de week er om vroeg moest je hem kunnen laten zien. Aan het eind van de week kwamen we erachter wat de boodschap achter deze eend was. De eend representeerde verandering in onze levens, in de levens van kinderen. Zoals wij moeten leren leven om deze eend de hele week bij ons te hebben, zo moeten wij leren leven met veranderingen, ons aanpassen aan die verandering. Eén eend is niet zo'n grote verandering, maar wat als je 5 eenden hebt, of 10, of nog meer? Wat als jij samen met je ouders gevlucht bent uit je land waar je niet veilig was? Nu in een nieuwe cultuur leeft, een nieuwe taal moet leren, je broertje of zusje bent verloren onderweg? Noem maar op...
Wat als jij één eend laat vallen? Er zijn er zoveel waar je op moet letten. In ons leven hebben we steeds te maken met veranderingen, dingen waar we mee moeten leren leven. Om onze eenden op een rij te krijgen  (get our ducks in a row, is een Engels gezegde) moeten we onze emoties erkennen en de veranderingen verwerken. In elke verandering is er iets dat je opgeeft en moet je de tijd nemen om te rouwen. Eén eend op zijn tijd gaat vaak wel lukken, maar wat als je te veel eenden hebt en ze één voor één vallen? Door deze week heen hebben we handvatten gekregen om kinderen te begeleiden die met trauma's te maken hebben. Hebben we geleerd wat belangrijk voor hen is en hoe wij kunnen meehelpen om kinderen over een trauma's heen te helpen.    



...wat als je 5 eenden hebt, of 10, of nog meer?

Kidsclub en huisbezoeken 

Tijdens onze studie waren we betrokken bij een club voor kinderen en tieners van het AZC in Dronten. Op maandagmiddag hebben we een aantal keren huisbezoeken gedaan bij deze kinderen en tieners. Vooral het laatste huisbezoek wat we gedaan hebben was voor mij van grote betekenis. We zouden naar Fatima* en Achmed* gaan om afscheid te nemen. We wisten dat ze die aankomende week zouden verhuizen uit het AZC. We hebben afscheid van ze genomen, maar ik was vooral geraakt door het verhaal van Sadia* en haar familie. In hetzelfde huis als Fatima en Achmed woont ook Sadia. Sadia (16 jaar) die we zaterdag voor het eerst ontmoet hadden op de tienerclub, ze kon nog geen Nederlands verstaan, Engels kon ze ook niet, maar Fatima kon voor haar vertalen. Sadia was erg blij om ons te zien en  we hebben lang met haar en haar ouders gepraat, haar ouders konden goed Engels, hoogopgeleide mensen. 12 dagen geleden waren ze naar het AZC Dronten gekomen, nadat ze een maand in Ter Apel hadden gezeten, gevlucht vanuit Syrië, hopend te worden verenigd met hun zoon van 17, die al eerder naar
Nederland gevlucht was. Ik kan me niet verplaatsen in hun situatie, alles achtergelaten in Syrië om vervolgens in een vier-kamer bungalow te komen, met vier bedden,  een televisie, een tafel en stoelen, een gezamenlijk keuken en badkamer delend met een ander gezin. Bijzonder om hun verhaal te horen en de dingen waar ze tegen aanlopen. Ze waren zo blij om mij te zien en na meer van hun verhaal te horen kon ik beter begrijpen waarom. Ze hebben nog weinig contacten, moeten hier weer helemaal opnieuw beginnen en mij herkende Sadia van zaterdag.  Geen familie, geen vrienden om hen heen, het gezin wat samen in hun bungalow woont vertrekt aankomende week alweer. Voor mij was dit huisbezoek heel bijzonder, bijzonder om hun verhaal te horen, om hun gastvrijheid te zien, maar ook vooral hun kracht en doorzettingsvermogen, de bereidheid om Nederlands te willen leren etc. Laten we bidden voor de vele vluchtelingen in ons land, allemaal met hun eigen verhaal. (*niet hun eigen namen)

Er op uit!  

3 april zal ik met mijn team, een team van 7. We zullen 3 maanden in het Midden Oosten samenwerken met organisaties die werken in vluchtelingenkampen. We gaan meehelpen met het kinderwerk, jeugdwerk en  zullen training geven over de dingen die we tijdens de studie geleerd hebben. Het is moeilijk een beeld te vormen van wat gaande is in een vluchtelingenkampen. Ik weet niet goed wat ik aan zal treffen en hoe mensen in het leven staan die net, of al langer, hun vaderland verlaten hebben door oorlog, vaak verschrikkelijke dingen meegemaakt hebben. We gaan naar deze plek om ons dienstbaar
op te stellen en te helpen waar we kunnen. Bidden jullie mee voor onze reis en Gods leiding hierin? 

Gebedspunten:

- Voor bescherming tijdens onze reis naar het Midden Oosten.
- Voor vrucht tijdens onze bedieningen en Gods leiding. 

- Voor de vluchtelingen in ons land, specifiek voor dit gezin wat net in AZC Dronten gekomen is. 


Dankpunten:
- De dingen die ik mocht leren tijdens de theorie fase van deze studie.
- Dat God voorziet in een plek waar we Zijn handen en voeten mogen zijn.
- Gods trouw en voorziening.

 
Mocht u het op uw hart hebben en mij willen bijdragen door middel van een financiële gift dan kunt u onderstaande bankgegevens gebruiken.

donderdag 8 maart 2018

Update

Inmiddels ben ik twee maanden bezig met de studie ‘Children at Risk’ van Jeugd met een Opdracht in Heerde, wat vliegt de tijd. Eerder schreef ik al dat dit een studie is die zich richt op kwetsbare kinderen op het zendingsgebied, met een speciale focus op vluchtelingenkinderen. We krijgen onderwijs van zendelingen die veel ervaring hebben op dit gebied. Niet alleen op het gebied van vluchtelingen, maar ook straatkinderen, wezen, soldaatkinderen, kinderen in prostitutie, kinderarbeid en meer. Eigenlijk alle kinderen die extra kwetsbaar zijn. Onder kwetsbare kinderen verstaan we kinderen die het risico lopen om niet te worden of te bereiken wat God in hen heeft gelegd. Daarom willen we er aan werken om veranderingen te zien in de levens van deze kinderen. Zodat ze kunnen bloeien en wandelen in de potentie dat God in hen gelegd heeft. Eén van de dingen die we tijdens deze studie geleerd hebben is hoe we anderen kunnen trainen om een ‘traumaboek’ met kinderen door te nemen. We zullen binnenkort een avond in Zwolle organiseren waar we dit onderwerp zullen aanbieden aan mensen die met vluchtelingen werken om zo deze mensen te trainen om dit programma weer door te geven. Dit programma helpt kinderen om vroegtijdig over dingen te laten praten om zo een eventueel later trauma te voorkomen. We leren tijdens de studie dus theorie, maar brengen dit ook meteen in praktijk.