Opzoek naar Zacheüs

Elke dinsdagavond gaan we de straat op, ons werk onder de daklozen. Dit jaar liet God ons zien dat we opzoek mogen gaan naar de 'Zacheüsen'. Zacheüs was opzoek naar Jezus, de Bijbel vertelt ons dat hij Jezus wilde zien om te weten te komen wat voor iemand Jezus was. En terwijl Zacheüs dat verlangen had, zag Jezus hem en riep hem om uit de boom te komen, om die dag in Zacheüs zijn huis te verblijven. En dat loopt uit op een transformatie in het leven van Zacheüs. 

Elke dinsdagavond voordat we de straat op gaan hebben we een tijd van gebed, waarin we God specifiek vragen wat Hij op zijn hart heeft voor ons die avond. Afgelopen dinsdag kregen we verschillende indrukken, onder anderen: Marlene, Rua Sapucaí, viaduct Santa Tereza, een vrouw die misschien niet dakloos zou zijn, depressie, poging tot zelfmoord die middag, en we kregen bemoedigende teksten om te delen. Zo gingen we de straat op, met deze indrukken in ons hoofd. 

Vlakbij het viaduct zat een vrouw in gezelschap van twee mannen, een deel van ons team was er al voorbij gelopen, totdat Charles de laatste van onze groep hen aansprak. De vrouw uit het gezelschap heete niet Marlene, maar Maristane, toch hadden we meteen het gevoel dat dit misschien de vrouw zou zijn die God op het oog had voor ons die avond. We merkten al snel dat depressie speelde in haar leven, het leven op straat dat al 3 jaar gaande was, lag haar zwaar. "Misschien is het iets heel geks wat we nu gaan vragen, maar heb jij vandaag aan zelfmoord gedacht? Misschien zelfs geprobeerd zelfmoord te plegen vandaag?" Vroegen we haar. Ze keek ons verschrikt aan, er ontstonden tranen in haar ooghoeken. En langzaam en vertwijfeld sprak ze uit: "Hoe weten jullie dat?" 

We vertelden haar over onze gebedstijd voordat we de straat opgingen, de indrukken die we hadden gekregen en lieten haar onze aantekeningen zien. We deelden met haar de tekst die we gekregen hadden. We baden voor haar, bemoedigende haar, vertelde dat God met haar is, dat Hij haar ziet, Hij weet wat ze doorgaat en dat ze een geliefde dochter van Hem is. Ze was duidelijk geraakt en kreeg weer moed om de straat echt achter haar te laten, omdat samen met God aan te gaan. Samen met haar vriend hadden ze al de eerste stappen gezet om de straat achter hen te laten. Ze kregen weer volle moed om daar echt achteraan te gaan en het er niet bij te laten zitten. We vroegen haar ook naar haar familie, spraken over vergeving en over het herstellen van relaties.

We waren verheugd om te zien hoe God ons naar deze specifieke vrouw had geleid. Wat is het een avontuur als we zo steeds meer mogen leren over het verstaan van Zijn stem en Zijn handen en voeten mogen zijn.