Diploma-uitreiking in de natuur!!

Zaterdag 11 juni, half 9 ’s ochtends stappen 3 jongens van 15,16 en 17 jaar, met een grote glimlach om hun gezicht het busje uit. Ze hebben dik een uur in het busje gezeten. Samen met 3 bewakers, 2 pedagogen en een buschauffeur zijn ze aangekomen op de plek van bestemming! En wat een plek! De natuur! Totaal geen straf om hier een dag door te brengen, vandaag lijkt het alsof ze een dagje ‘vogelvrij’ zijn! Normaal gesproken zitten ze in de jeugdgevangenis, 15 weken zijn we opgetrokken met deze jongens. Ze hebben de cursus Engels afgerond en vandaag zullen ze hun diploma in ontvangst nemen. Alle vijf jongeren die de cursus afronden hebben waren geslaagd, helaas konden twee van hen niet bij deze dag aanwezig zijn.  Samen met de organisatie: ‘Lamalma’ konden we ze deze dag aanbieden. In de ochtend mochten we een bergwandeling maken tot aan een waterval en in de middag werd er gevoetbald, gezwommen en werden er spelletjes gespeeld. Aan eten was er geen tekort! Wat hebben de jongens, het gevangenispersoneel en wij genoten van deze dag. We bidden en hopen dat de jongens mogen onthouden hoeveel God van hen houdt, dan ze hun verleden achter zich mogen laten en mogen focussen op hun toekomst!

Van restauranteigenaar naar het leven op straat.

Stel je voor je bent restauranteigenaar en komt op straat terecht, dat overkwam Jacó*. Vrijdagavond kwamen we hem op straat tegen. Elke dinsdag en vrijdagavond gaan we de straat op, dit keer waren we bij een groep die we al wat langer kenden. Jacó kwam uit de kerk en liep langs. Eén van onze mensen, Jonatas, raakte met hem aan de praat. Het was duidelijk dat deze man wilde veranderen, dat hij niet op straat wilde leven, maar dat omstandigheden ertoe geleidt hadden dat hij geen andere uitweg zag. Nu was hij al meer dan 6 maanden (ik geloof 9) op straat. Jonatas riep mij om hem een kaartje te geven met ons adres zodat hij maandagochtend naar ons Open Huis kon komen. Maandagochtend was hij er, heel dankbaar dat dat wij hem wilden helpen. Hij vertelde hoe zijn leven voor die tijd was. Hij was kok en eigenaar geweest van 2 restaurants, door de pandemie ging het mis, zijn restaurants gingen failliet en hij kreeg onenigheid met zijn vrouw. De straat was waar hij terecht kwam en drank werd een probleem. Op straat verzamelde hij allerlei recycle materiaal om zo aan wat geld te komen. Wat verlangde hij naar een ander leven, maar hij zag niet in hoe hij dat kon bereiken. Door onze hulp zit hij nu in een afkickkliniek, houden we contact met hem en bidden we dat zijn leven gerestaureerd mag worden. 

Maandagochtend bij ons Open Huis.

Vanochtend (woensdagochtend) bij de afkickkliniek.

* Naam wegens privacy veranderd. 

Seminar over het werken met mensen die op straat leven.

Afgelopen week hebben we een seminar georganiseerd over het werken met de mensen die op straat leven. Als Casa Resgate hebben we jarenlange ervaring met het werken onder deze doelgroep. Elke avond kwamen we bij elkaar, het was een tijd van onderwijs en praktijk, we hoorden getuigenissen en verhalen van mensen op straat. Een tijd van leren, verbeteren en het geleerde in praktijk brengen. Een tijd van het trainen van anderen zodat nog meer mensen bereikt en geholpen kunnen worden!

Elke ziel is er één!

De laatste tijd hebben we het voorrecht om veel mensen te mogen ontvangen tijdens ons Open Huis. Maandag waren er zelfs 35 mensen! Al deze mensen mogen we vertellen over God en hoe Hij levens wil veranderen. En wat is het gaaf om vruchten te mogen zien. Mensen die hun leven aan Hem geven, naar afkickklinieken gaan, besluiten terug te gaan naar hun familie, op zoek gaan naar werk en personen die zichtbaar veranderen en rustiger worden. Op dit moment hebben we 12 mensen in afkickklinieken! En hebben we met 4 contact die hun tijd niet afgemaakt hebben, maar waar het wel heel goed mee gaat. God is goed!! Bidden jullie mee voor ons werk?! Ons werk is niet alleen mensen praktisch helpen. Zoals mijn collega's wel eens zeggen, met ons werk halen we mensen bij de duivel vandaan. Het werk is niet altijd makkelijk, we voelen geestelijke strijd, maar geven niet op, elke ziel is er één!!

Op naar de 9 maanden!

Herkennen jullie deze foto nog? Donderdag 19 augustus schreef ik over deze twee jonge mannen. Eén van de twee was afgehaakt tijdens het regelen van documenten en kwam niet meer opdagen. Maar de ander, *Jayden, wel en was overtuigd om naar een afkickkliniek te gaan. Tot vandaag de dag gaat het erg goed met hem! Over anderhalve maand zal hij de 9 maanden in de afkickkliniek afronden, inmiddels heeft hij weer contact met zijn vrouw en zijn kind. 

* Wegens privacy redenen heb ik zijn naam veranderd. 

Davidson* wil de straat achter zich laten!

Elke maandag en woensdagochtend houden we Open Huis. Dat betekent dat mensen die op straat leven welkom zijn in ons huis. We beginnen de ochtend samen met gebed, een bemoedigend woord uit de Bijbel en vertellen hen wat we voor hen kunnen betekenen. Daarna is er tijd om schone kleren uit te zoeken mochten ze dat willen en een douche te nemen. Ondertussen leren we de mensen beter kennen en bekijken we of ze hulp willen ontvangen. Daarna sluiten we af met een ontbijt. 

Davidson* was gisteren voor de eerste keer in ons Open Huis. Zelfverzekerd dat hij de straat achter zich wilde laten en zijn leven weer op wilde pakken nam hij onze hulp met beide handen aan! Hij wilde naar een afkickkliniek. Hij liet er geen gras over groeien, de middag, avond en nacht bracht hij door naast ons huis om zo, zo min mogelijk in aanraking te komen met alles wat het straatleven met zich mee kan brengen. Denk aan drank, drugs, geweld etc. Het liefst had ik hem een bed aangeboden in ons huis, toch doen we dat niet. We kennen de mensen niet, weten niet waartoe ze in staat zijn en willen onze eigen levens niet onnodig in gevaar brengen, het zijn namelijk wel verslaafde mensen. 

Willen mensen naar een afkickkliniek, dan kunnen ze meestal niet eerder dan de volgende dag terecht. We raden ze dan aan dichtbij ons huis een plek te zoeken om te slapen. De buurt waar we wonen is relatief rustig en ze zullen dan minder snel in contact komen met anderen die op straat leven. 

Vandaag is Davidson* naar de afkickkliniek gegaan, hopelijk gaat hij daar een goede tijd hebben en gaat het hem lukken om de 9 maand te voltooien. 

*Naam veranderd wegens privacy.

De kracht van het gebed!

Het is dinsdagavond bijna half 9 ’s avonds,  ik zit achter het stuur en vraag Anderson waar we nog meer heen zullen gaan. We hebben een rondje gelopen dichtbij het station, waar veel mensen op straat leven. We hebben met verschillende mensen gesproken, voor ze gebeden en ze uitgenodigd voor ons Open Huis morgenochtend. Ik stop voor het rode stoplicht, maar mijn ogen zijn meer gericht op wat er naast ons op de stoep gebeurd. Een schreeuwende vrouw die bovenop een liggende vrouw zit en een man die op een afstandje staat te schreeuwen. De vrouw liggend op de grond beweegt nauwelijks. Anderson en ik kijken elkaar aan, ‘zal ik de auto parkeren?’ vraag ik. Een paar seconden later staat Anderson al buiten en parkeer ik de auto tegen de stoeprand aan. We proberen de twee schreeuwende mensen te kalmeren, wat nog een hele klus is. Het lukt ons om de man, die de twee vrouwen niet eens kent, zover te krijgen dat hij ervan door gaat, dit geschreeuw heeft geen zin. De twee vrouwen, de één nog steeds zittend bovenop de ander. De vrouw die de ander in bedwang probeert te houden heeft over haar hele gezicht rode krassen en hier en daar bloed. Er is heel veel verwarring en het is duidelijk dat de beide dames te veel gedronken hebben. De één beweert dat de ander een geest in zich heeft en zich daarom zo gedraagt. We proberen ze te kalmeren met woorden, maar dit lijkt niet te lukken. Dan beginnen we voor de twee vrouwen hardop te bidden en van het één op het andere moment verandert de situatie compleet. Er komt rust, er komt duidelijkheid, de vrouwen luisteren naar het gebed, er verschijnen tranen op hun gezichten, ze worden zichtbaar geraakt door het gebed! De vrouwen lijken de situatie te vergeten en beginnen vragen te stellen over God en het geloof. De kracht van het gebed, dat mochten we deze avond heel bijzonder ervaren, een bemoediging voor mij en ons als team.

Wil je meer verhalen lezen in mijn nieuwsbrief? Stuur dan een email naar gerdientfc@gmail.com.

Radio uitzending

Aankomende zaterdag zijn we uitgenodigd bij Radio Hattem. We zullen rond 10.40 uur in het programma Hattem Actueel* aanwezig zijn (106.1 FM en DAB+ kanaal 7B of www.rtvhattem.nl).
Dit programma is ook op later tijdstip terug te luisteren op de website van RTV Hattem.  

Heb je onze laatste nieuwbrief, met onze plannen voor 2022, nog niet ontvangen? Stuur me gerust een email of whatsapp bericht. 

Informatie bijeenkomst gaat morgen niet door

De informatie bijeenkomst zal morgen helaas niet door gaan. Door de aanhoudende corona maatregelen vinden we het niet gepast om de informatie bijeenkomst te houden. We denken na over een alternatief en zullen jullie op de hoogte houden als we daar meer over weten. 

Informatie bijéénkomst

Zoals jullie weten zijn Geú en ik in Nederland. Het is erg fijn om in Nederland te zijn dichtbij mijn familie en vrienden. En voor Geú is het fijn om mijn familie en vrienden te leren kennen. We hopen binnenkort een informatieavond/middag te houden om zo over ons werk te kunnen vertellen en te delen met jullie wat we het afgelopen jaar allemaal gedaan hebben. Door de coronamaatregelen is dit alleen niet zo vanzelfsprekend als we hadden gehoopt. We kunnen daarom nog niet met zekerheid zeggen dat dit ook echt door zal gaan, maar we hopen op zaterdagmiddag 15 januari bij elkaar te kunnen komen in de Emmauskerk in Hattem om over ons werk en het leven als zendeling te vertellen. Als het wegens de coronamaatregelen niet door kan gaan, zullen we kijken of we een alternatief kunnen bedenken. We houden jullie via deze website op de hoogte.