Toen Hij de menigte zag

''Toen Hij de menigte zag, was Hij innerlijk met ontferming bewogen over hen, omdat zij vermoeid en verstrooid waren, zoals schapen die geen herder hebben.'' Mat. 9:36

Dit is de tekst uit Mattheüs 9 vers 36, Jezus die innerlijk met ontferming bewogen was over de menigte. Een vermoeide, verstrooide menigte, zoals schapen zonder herder. Deze dagen lijk ik (Gerdien) me te kunnen indenken hoe Jezus zich voelde. We leven in een hele andere tijd dan toen Jezus fysiek op aarde wandelde. Maar ik beeld me in hoe Jezus zou reageren op de menigte die ik voor me zie, de menigte die Carnaval viert in Belo Horizonte. Mijn hart huilt, te zien hoe de menigte zich kleedt, hoe de menigte op zoek is naar vreugde in alcohol, in seksuele relaties zonder voorwaarden. Hoe de menigte, voor mij voelt, als schapen zonder herder, verdwaald in wat de wereld lijkt te verkopen als vreugde.

Wij, als Jeugd met een Opdracht Belo Horizonte, mochten deze 4 dagen van Carnaval uitreiken naar mensen uit deze menigte die open stonden voor een gesprek. Vele gesprekken zijn gevoerd, we mochten delen over de liefde van Jezus, delen over een nieuw begin met Hem, zonder te oordelen, maar in liefde uit te reiken. Daarnaast zongen en dansten we op onze Christelijke muziek en trokken de aandacht met onze optredens. Een flink aantal van de mensen die we bereikten, was echt geraakt, geconfronteerd met het leven dat ze nu leven en mochten terugkeren naar Jezus. 

Bepaalde mensen kwamen vanzelf naar ons toe, nadat ze lazen wat er op onze t-shirts stond. "Jezus is onze vreugde." Voor velen was dat een confronterende boodschap, we spraken met verschillende mensen die al leiderschapsposities in kerken hadden gehad, mensen die een voorbeeld waren in hun kerk, maar waren gegrepen door de wereldse begeerten en waren afgedwaald. Velen van hen namen de uitnodiging aan om het weer goed te maken met Hem, om weer samen met Hem het leven door te gaan, om weer terug te keren naar de kerk. Sommigen sloegen de uitnodiging af en zeiden zinnen als: "Ik weet dat God, Jezus, bestaat, maar ik wil niet met hem 'spelen', ik kan Jezus nu niet aannemen, want ik weet dat ik morgen weer overvloedig ga drinken." Anderen zagen onze t-shirts en waren duidelijk niet blij met onze aanwezigheid. We werden een aantal keren uitgescholden, in onze gebeden zegenden we hen en lieten ons niet stoppen. Was dat ook niet wat Jezus deed? Iemand anders toonde zoveel respect dat alle drugs en een groot mes uit de kleding werd gehaald voordat er gebeden kon worden.

 

Juist in deze menigte willen we ons, als Christenen, laten zien. Op bepaalde dagen vormden we een grotere groep met verschillende kerken die zich ook geroepen voelden om Jezus zijn aanwezigheid te laten zien tijdens Carnaval. We willen laten zien dat er een andere vreugde bestaat, die echt innerlijke vrede kan geven. Een vreugde en vrede die dieper gaat dan onze omstandigheden. Een vreugde en vrede door te weten dat Jezus met ons is in alles. Dat als we ons leven aan Jezus geven, ons leven niet eindigt, maar dat ons een eeuwig leven te wachten staat met Hem. Is dat niet de opdracht die wij van Hem kregen om te delen? In liefde aanreiken wie God, wie Jezus voor ons wil zijn en het Goede Nieuws bekend te maken. Dat Jezus is gestorven voor onze zonden en de weg om bij Hem te komen vrij is.