11 dagen geleden ben ik met het vliegtuig geland in Belo Horizonte, Brazilië. Op het moment dat ik deze blog schrijf kan ik ook zeggen dat ik inmiddels ook 'echt' geland ben. De eerste dagen waren aftasten, je kent de mensen niet, de taal niet, geen idee wat de gewoonten zijn en hoe ze hier dingen doen. Inmiddels is me al veel duidelijk geworden, voel ik me thuis in het team en geniet ik van de dingen die ik hier mag doen. Ik hoop jullie de komende tijd via deze blog op de hoogte te houden en af en toe een inkijkje te geven van mijn leven hier. Vandaag beginnend met de plek waar ik woon.
'Casa Resgate', ons huis.
Het gele gebouw dat je ziet op de foto is ons huis en de plek waar we een deel van ons werk doen. 'Casa Resgate' op zijn Portugees, in het Nederlands zou je het 'Reddingshuis' kunnen noemen. We wonen hier op dit moment met zijn tienen, allemaal, vrijwilliger of als zendeling werkzaam bij Jeugd met een Opdracht. Het huis is groot en mede daarom heb ik een slaapkamer voor mezelf. Een deel van het huis moet nog afgebouwd worden en er zijn plannen om hier mensen tijdelijk onderdak te bieden. Op dit moment is ons huis twee ochtenden in de week open voor de mensen die op straat leven. We brengen dan tijd met ze door, is er de mogelijkheid om een douche te nemen, schone kleren te krijgen, te eten, en we delen met hen iets over God. In het begin was het huis wennen, moest ik mijn weg in huis zien te vinden, mijn huisgenoten leren kennen, wennen aan de vele geluiden van buiten, de metro die langs ons huis heen raast en het af en toe onmogelijk maakt om elkaar normaal te verstaan. Maar inmiddels heb ik mijn weg gevonden, zijn de geluiden gewend en voel ik me vrij met mijn huisgenoten. Ik kan zeggen dat ik me thuis voel in dit huis. Ik noem het mijn huis, mijn huis voor anderhalve maand, want het tweede deel van mijn tijd zal ik in een ander huis van Jeugd met een Opdracht doorbrengen.
Mijn slaapkamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten