Elke dinsdagavond zijn we op straat te vinden, relaties opbouwen met mensen die op straat leven. Dit maal liepen we vlakbij het station en kwamen we uit bij twee bekende mensen die ruzie aan het maken waren. Er werd gescholden en geschreeuwd: ‘’Haal haar van de straat! Ik hou het niet meer langer uit met haar! Neem haar mee!’’ Waren maar zo een paar zinnen die gezegd werden. De jonge vrouw in tranen, wijselijk haar mond houdend. We proberen de jonge man wat te kalmeren en een gesprek aan te gaan, hij werd rustiger, maar vertrok toen voor een tijdje. We bleven achter met alleen de jonge vrouw. ‘’Hij doet alleen zo omdat hij teveel gebruikt heeft’’, vertelde ze met weer tranen in haar ogen. ‘’En het is vandaag mijn verjaardag’’ zei ze al snikkend. ''Ik ben 30 geworden.'' We troostte haar, bemoedigde haar en luisterde naar haar verhaal. Ondertussen sloop onze leider er tussenuit om een taart en frisdrank te kopen. Een verjaardag kunnen we niet maar zo voorbij laten gaan, zeker niet van iemand die we al langer kennen. Er waren zelf kaarsjes voor op de taart! We hebben samen, daar op straat, de taart aangesneden, elk een stuk taart gegeten en haar leven gevierd. We hebben voor haar gebeden, haar bemoedigd en hopelijk heeft ze hierdoor de liefde van onze Hemelse Vader ervaren, door een simpele kleine daad. We bidden dat deze jonge vrouw mag besluiten de straat achter haar te laten en andere keuzes mag gaan maken. Niemand verdient het om op die manier op straat te leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten